Het is nu 4½ maand geleden dat het leven me terugbracht naar Europa en het is een ongelooflijke achtbaanrit geweest.
Zo'n stap terug heeft me perspectief gegeven op het leven dat ik op Bali leidde, het leven dat ik wil leiden en de dromen die ik najaag.
Een kruispunt.
En dingen zijn steeds veranderd, sommige deuren zijn dichtgegaan, andere zijn opengegaan en ik hou van de manier waarop mijn leven zich ontwikkelt.
Oorspronkelijk waren er twee sporen, twee mogelijkheden om mijn reis voort te zetten, maar naarmate het beeld evolueerde, kwam er op het tweede spoor geen trein, geen dienstregeling, geen bestemming, waardoor ik met een grote richting bleef zitten.
De klok moet worden verzet en de trein wacht, de koffer op het perron, het lijkt er echt op dat een nieuw avontuur begint 🤗.
Dit is inderdaad ons geliefde tramstationnetje Lasne, en je kunt de kerk van Lasne zien in de weerspiegeling van de ramen. Op de eerste verdieping ontmoet een koppel elkaar in het geheim, een laatste ontmoeting voor ze verdwijnen.
In deze gekke tijden waarin we leven, zijn de twee kinderen er om ons eraan te herinneren dat alles op elk moment kan gebeuren, om ons te verrassen, uit het niets, en ik hou van dit gevoel van niet weten wat morgen zal brengen, en van het blijven najagen van mijn dromen, om de stroom van het leven te volgen. Het onbekende, het mysterie, de verrassing, het onverwachte.
Ik begin een foto altijd met een paar ideeën, een wazige visie en een paar ontbrekende delen, dan begin ik met wat ik al weet en op een gegeven moment neemt de foto het over en verandert de loop van het verhaal door andere onderwerpen toe te voegen. En dat aspect van niet weten wat er gaat gebeuren, heb ik altijd leuk gevonden.
Deze keer, in een heel vroeg stadium van het schilderen, herinner ik me dat ik mijn atelier uit rende en tegen mezelf zei "Ik heb het gezien en het is ongelooflijk!" en voor het eerst lukte het me om tot in het kleinste detail het beeld te creëren dat door mijn hoofd spookte. En ik heb het gevoel dat ik controle neem over mijn leven, mijn werk, alles wordt zo duidelijk, gedefinieerd, heel.
Ik veronderstel dat de sleutels tot de mysteries verborgen zullen blijven in het verhaal.
Ik vlieg Baby 🚀 en ik vind het geweldig.
De droom leeft.
Ik voel me niet te stoppen...
