Als neo-estheet van de Belgische postmoderne fotografie onderzoekt Eric Ceccarini het fotografische medium in dialoog met schilder Christophe de Fierlant, via de plastiek van een model dat zelf acteur wordt in haar pose, alles belicht door natuurlijk daglicht.
The Painters Project en het project Venus Safari zijn markante voorbeelden van een postmediaal kunstwerk.

Al twintig jaar evolueert Eric Ceccarini van een esthetiek van geruststellende schoonheid naar een esthetiek van het sublieme die verheft.
De schoonheden zijn er nog steeds, maar zijn aangeboren gevoel voor licht, zijn samenwerkingsgenie dat de waarheid van zijn modellen en de creativiteit van zijn medewerkers oproept, hebben de fotografie verheven van het vastleggen van de werkelijkheid tot het vrijmaken van de waarheid — van opname tot waarachtig kunstwerk.