Geneviève is een beeldhouwster. Ze is 45 jaar oud en vindt haar inspiratie in het leven, de mensen, de details, het licht, de materialen, de beweging en de ontdekking. Haar geest barst van de ideeën die opkomen en zich vermengen, verlangens die ze wil vervullen en delen, en behoeften om te verkennen en te benutten.
Na vele jaren beeldhouwcursussen te hebben gevolgd, werkt ze nu zelfstandig, wat haar in staat stelt haar eigen artistieke wereld te creëren en trouw te blijven aan haar intuïties zonder al te veel externe invloeden te ondergaan.
Ze wisselt af tussen brons en klei en voegt soms externe accessoires toe, zoals papier of hout. Ze stelt zichzelf regelmatig technische uitdagingen, terwijl haar ideeën rijpen in de loop der tijd en de meest veelbelovende op een dag vorm krijgen.
Beeldhouwen stelt haar in staat om een harmonieuze balans te vinden tussen haar creatieve en rigoureuze kant. Het verwezenlijken van een oorspronkelijk idee vereist discipline en technische vaardigheden om een coherent resultaat te bereiken. Beeldhouwen betekent ook accepteren dat het een langzaam proces is, wat leidt tot rust en dromen.
Wat ze waardeert in België, is de mogelijkheid om zich te omringen met diverse persoonlijkheden en temperamenten, zonder pretenties. Of het nu gaat om kunstenaars of het publiek, of het nu BCBG, amateurs of kenners zijn, ze lachen gemakkelijk om wie ze zijn en wat ze doen. Deze bekende Belgische zelfspot is duidelijk aanwezig en herkenbaar.
Het surrealisme stelt sommige kunstenaars in staat om werken te creëren, zowel in de vorm van toneelstukken als beeldende kunst, door zonder aarzeling elementen te combineren die niet bij elkaar passen, onmogelijke dingen. Het integreren van zowel daglicht als nachtelijke verlichting in één compositie, van een grote kat een kunstwerk maken in het hart van Parijs, zingen voor een burgerlijk publiek dat ze varkens zijn... Dit heeft niets provocerends. Deze vorm van Belgisch surrealisme lijkt een zeer persoonlijke expressie van de kunstenaar te zijn, die niet per se probeert te behagen, te verkopen of zichzelf te verkopen, maar eerder wil uiten, plezier wil hebben of soms zelfs wil aanklagen.
Het is waarschijnlijk dit surrealisme (dat overigens niet beperkt is tot alleen de kunstwereld) dat Belgische kunstenaars het vertrouwen geeft om hun werken tentoon te stellen, in de overtuiging dat als het idee in hen opkwam, het de moeite waard is om te worden uitgedrukt. Het is een onschatbare kans!
