In een paar woorden, wie ben jij?
Priscilla De Brabandere, belgisch kunstenaar en fotograaf, geboren op 3 maart 1970 in Brussel, heb ik vele levens in één persoon geleefd. Mijn trouwe metgezel op de weg is mijn camera. Het stelt me in staat om de tijd te stoppen, om weer in contact te komen met de natuur, om de geest van de dingen te onthullen en vooral om verder te gaan dan de schijn.
"Het onzichtbare wordt zichtbaar".
Wanneer en hoe ben je in de fotografie terechtgekomen?
Toen ik een klein meisje was, was ik gefascineerd door de foto's die mijn tante meenam van haar reizen in Afrika en Azië. Van mijn peetvader, haar man, kreeg ik de prachtige kanunnik AE1. Ik was aan het rollen! Ik tril als ik mensen fotografeer, of het nu individuen of groepen zijn. Het is alsof ik wordt uitgenodigd om hun intimiteit te betreden. Fotografie geeft me veel plezier als ik mensen voor altijd bij elkaar breng, een band schept en het lichte deel van de mens onthult.
En wat maakt je kunst vandaag de dag uniek?
Een bepalend moment in mijn passie was toen ik tijdens het fotograferen van elementen uit de natuur, zoals water, bomen, planten of landschappen, ontdekte dat mijn foto's verder gaan dan wat onze ogen kunnen waarnemen. Mijn camera is zo'n onthuller van het mysterie en de geest van de dingen. Het stelt ons in staat om de sluiers van voor onze ogen onzichtbare universa op te lichten.
Vreemde karakters verschijnen heimelijk door het stromende water. Heather verandert in prinsessen. Het wijze oog van een boom stelt ons vragen over ons lot en onze interactie met de natuur.
Het is ontroerend om een veelheid aan universa te zien die zich aan onze blikken aanbieden en met hen de hoop dat onze wereld vol mogelijkheden en onverhoopt blijft.
Mijn artistieke benadering nodigt uit tot het betreden van de magie, tot het reizen in denkbeeldige werelden, tot het voelen van de betovering, en vooral tot het onthouden dat "het essentiële onzichtbaar is voor de ogen" zoals Antoîne de Saint-Exupéry het uitdrukte.
Wat brengt deze discipline je op?
Veel plezier, een gevoel van voldoening als mijn foto's het oog met het hart verbinden.
Het maakt me ook duidelijk dat de werelden die ik buiten mijzelf tegenkom ook in mij aanwezig zijn. Er is dus een soort spiegelspel tussen de buitenwereld en de binnenwereld. Alles zit in alles, en het is erg uitdagend.
Als we uitgaan van de definitie van René Magritte die zegt dat "surrealistisch zijn betekent dat we de déjà vu uit de geest moeten bannen en het nog niet geziene moeten zoeken". Wat is surrealisme voor jou?
Het surrealisme opent de blik, breidt het bewustzijn uit, stelt andere realiteiten voor die we misschien niet gewend zijn om te zien, maar die gewoon wachten om ontdekt te worden. Het universum is nog niet klaar met ons te verrassen...
Waarom is het surrealisme belangrijk?
Het stelt ons in staat om alle barrières te slechten, om uit het bekende te komen om ons open te stellen voor het onbekende, om onszelf te durven overtreffen, om onszelf opnieuw uit te vinden, om te evolueren, om uit onze comfortzone te komen, om de wereld van morgen te creëren, om nieuwe wegen te openen, om nieuwe perspectieven te overwegen... Laten we vandaag meer dan ooit, in deze tijd van pandemie, het lef hebben en elke gelegenheid aangrijpen om onze talenten in te zetten.
Wat vind je leuk aan België dat je nergens anders kunt vinden?
Het motto: "Eendracht maakt macht" en ik zou nog meer zeggen "Eenheid is kracht".
